Voor wie
“Be patient with yourself.
Nothing in nature blooms all year.”
-Lisa Kelly
Voor iedereen die vaste grond zoekt, die ademruimte en veerkracht zoekt, die wil vertragen en stilstaan.
Misschien herken je jezelf in een van onderstaande aanmeldingen:
“Mijn leven is zo druk, er is zo veel ‘gedoe’. Altijd ‘nog snel even antwoorden’, ‘nog snel langs de winkel’, ‘nog snel een douchke nemen’, ‘nog snel de kids oppikken’, … Mijn to do- lijst groeit alleen maar aan. Ik loop rond als een kip zonder kop. Ik hou dit tempo niet lang meer vol. “
Eigenlijk zou ik willen vertragen, maar ik weet niet hoe.
“Ik heb een groot verlies te verwerken gekregen (job, gezondheid, relatie, …) Ik zit met zoveel vragen en oncomfortabele gevoelens waar ik geen blijf mee weet. Ik zou graag wat steviger in mijn schoenen staan.”
Ik zou graag mijn hart eens luchten bij een neutraal iemand die mij met zachtheid opvangt.
“Onrust in mijn hoofd, het is heel de tijd aan het ‘malen’. Ik sta altijd ‘aan’. Ik heb geen geduld, geen concentratie. Soms voel ik me verdoofd vanbinnen. Ik zou wel willen, maar ik kan niet tot rust komen.”
Ik zoek hulpmiddelen om tot rust te komen.
“In mijn klas kan ik mijn ding doen, ik ben heel graag bezig met de kinderen. Maar al de rest dat er tegenwoordig bij komt …! Pfff. Alles moet op papier staan, mijn smartschool pinkt de hele dag door. Ook naar ouders toe heb ik het gevoel dat ik mij steeds meer moet ‘verdedigen’ dan dat ik als professional gerespecteerd word. De sfeer in de leraarskamer is gespannen. Ik heb het gevoel dat het ‘ieder voor zich’ is, dat ik weinig input en steun krijg van collega’s en directie.”
Ik voel dat ik ondanks mijn passie mijn drive aan het verliezen ben.
“Ik ben gecrasht met burnout en begin nu stilletjes aan in te zien wat er is misgelopen. Ik probeer het anders aan te pakken, maar ik merk dat ik vaak tegen dezelfde dingen blijf aanlopen. Ik wil graag terug opbouwen, maar mis vaste grond onder mijn voeten.”
Ik zoek richting. Ik heb nood aan een nieuw perspectief.
“Ik zie mijn kinderen doodgraag, maar ze zijn toch zo zot prikkelend! Lawaai, rommel, heel de tijd zéér acute noden … Dat in combinatie met weinig slaap en hoge verwachtingen is echt uitputtend.”
Ik zou graag meer tijd voor mezelf hebben, maar ik weet niet hoe ik daar aan moet beginnen.
